Neadió Teilifís Áine

Mar is eol daoibh ón mblagmhír seo, blagmhír a scríobhadh os cionn seachtain ó shin, chroch An Garraíodóir teachín éan nua, ceann le ceamara daite istigh ann. 

Dé Luain seo caite, tháinig meantán gorm isteach, agus chaith sé súil timpeall na háite...

...tháinig sé ar ais ar an gCéadaoin agus... 

...thug sé leis a pháirtí, an geábh seo. 

Ní fhaca mé ceachtar acu ó shin. Tá an teachín éan sin folamh fós, faraor, ach bhí an gheáitsíocht chéanna ar bun ag na meantáin anuraidh, mar a fheicfidh sibh anseo, mar sin tá neart ama fágtha acu le nead a thógáil fós, más mian leo.  

Chroch An Garraíodóir an seanteachín éan ar chrann eile, giota maith siar ón gceann nua, agus bhain sé dó an clúdach tosaigh, le spideoga a mhealladh. Ón méid atá léite agam anseo, is fearr le spideoga nead oscailte, an dtuigeann sibh. 

 

Tá an ceamara infridhearg istigh sa seanteachín éan i gcónaí, ach tá sé ceangailte le teilifís na hoifige anois, áit a mbeidh mé in ann súil a choinneáil ar an gcraic uilig. Mar atá le feiceáil thíos, níl, ahem, éin-ne sa nead go fóill. 

Go deimhin, ní dheachaigh aon éan i bhfoisceacht scread asail den seanteachín go dtí seo. Cén fáth? Níl leid dá laghad agam, a chairde, ach, tá foighid agam. Ceapaim. Beidh le feiceáil.